Καφενείο «Η Ελευθερία», Απέρι

Views: 27

*** το λήμμα βρίσκεται υπό συγγραφή ****

Το Καφενείο η Ελευθερία εν λειτουργία, στις αρχές του 2000 (λαογραφικό αρχείο Απερίου, Συλλογή Μ. Τσαγκάρη — FAA-MMTA1121)

Το Καφενείο «Η Ελευθερία» λειτούργησε για πολλά χρόνια στο Απέρι από τον Ηλία Σταματιάδη (γνωστό ως παπα-ηλία) και βρίσκεται στην επαρχιακό οδό Απερίου Βωλάδος, στη συνοικία Βαλαντού.

Το καφενείο αποτελείται από δίχωρο και δίπατο κτίσμα στα δεξιά του δρόμου, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Μέσα στο κτήριο ανέβλυζε πηγή νερού η οποία το διέσχιζε και κατέληγε σε εξωτερική πηγή στην άλλη πλευρά του δρόμου (Κυρκαλού).  Η πηγή αυτή αναβλύζει και μέχρι σήμερα.

Απέναντι από το καφενείο υπάρχει η «καλύβα το παπαηλία», υπαίθριος χώρος στο επίπεδο του δρόμου με πλευρικά καθίσματα και σκίαση από κληματαριά. Στο χώρο αυτό πραγματοποιήθηκαν αναρίθμητα γλέντια, ενώ αποτελούσε δημοφιλή χώρο του καφενείου τους καλοκαιρινούς μήνες.

Το προκλητικό προς τους κατακτητές όνομα «Η Ελευθερία», δε φάνηκε να  προβλημάτισε, εν τω μέσω της Ιταλικής κατοχής. Ταυτόχρονα αποτελούσε αφορμή για τους υπόδουλους Καρπαθίους να χρησιμοποιούν τη λέξη «ελευθερία», όπως άλλωστε έκαναν με τα ονόματα ΕλευθέριοςΛευτέρης και Ελευθερία. Το ίδιο συνέβαινε με την ευχή «καλή λευτεριά» που δήθεν έδιναν σε εγγύους!

Στο καφενείο αυτό κατά τα γεγονότα της Επανάστασης της Καρπάθου το 1944, υψώθηκε η ελληνική σημαία και οι πατριώτες ορκίστηκαν πίστη σε αυτή. Εκεί επίσης έγινε πατριωτικό γλέντι την 5η Οκτωβρίου 1944 υπό τον ήχο χειροβομβίδων, όταν η απελευθέρωση της Καρπάθου ήταν ορατή, παρόντος και του αρχηγού της Ιταλικής Διοίκησης Αμεντούνι [1].

Πηγές και Αναφορές

1, Η 5η Οκτωβρίου στο Απέρι, Ηλεκτρονική Εφημερίδα Ομόνοια, Φύλλο 74, 2022. Άρθρο Μιχ. Μικρού-Μικροπανδρεμένου

Καφενείο «Η Τερψιθέα» – Απέρι

Views: 322

1950-1951

Το καφενείο «Η Τερψιθέα» βρίσκεται στο Απέρι της Καρπάθου, στο κέντρο του χωριού, δίπλα στην Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της  Κοίμησης της Θεοτόκου, το «Χρύσειο Μέγαρο», και το σχολικό συγκρότημα.

Το αρχικό κτήριο, επηρεασμένο από μικρασιάτικη αρχιτεκτονική, αποτελείται από κεραμοσκεπή, σκιαζόμενα μπαλκόνια, δικτυωτό κιγκλίδωμα, και χαρακτηριστικές λεπτές ξύλινες κολώνες. Το πάνω επίπεδο στέγαζε το καφενείο με ξύλινο πάτωμα, ενώ το κάτω επίπεδο την κατοικία του καταστηματάρχη. Απέναντι του βρισκόταν το καφενείο του Ματσάκη, και λίγο πιο κάτω ένα όμοιο καφενείο του Καφετζιδάκη, ο «Επίγειος Παράδεισος».

Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1883 (σύμφωνα με την πινακίδα του). Αρχικά ανήκε στην οικογένεια Κωστή Σακελλαρίδη, και αγοράστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από τον Εμμανουήλ Μιχαήλ Τσαγκάρη [1]. Η οικογένεια  Τσαγκάρη μετανάστευσε στην Κάρπαθο  από την Κρήτη την εποχή του 1821, καταγόμενη  πιθανότατα από τα Σφακιά Χανίων.

Μέχρι και το 1947 περίπου το λειτουργούσε ο Μιχαήλ Δημ. Τσαγκάρης, που ακολούθως παρέδωσε τα ηνία στο γιό του Εμμανουήλ που μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική. Εκείνος με τη σειρά του το επέκτεινε και του έδωσε τη σημερινή του μορφή με την προσθήκη νέας τσιμεντένιας πτέρυγας και βεράντας (γύρω στο 1950). Την τεχνική σχεδίαση και εκτέλεση εργασιών είχε ο υπομηχανικός Νικόλαος Ν. Παπανικήτας.

To 2001 ανακαινίστηκε από τον Μιχαήλ Εμμ. Τσαγκάρη όπου έγιναν εξωτερικές παρεμβάσεις στα παράθυρα της νέας πτέρυγας και προσετέθη σκίαστρο στο μπαλκόνι. Από το 2001-2004 λειτούργησε ως πιτσαρία (“Four Seasons”, με το Νίκο Διακομιχάλη), ενώ από το 2004-2016 ως καφεζυθεστιατόριο με το Γιώργο Τονίδη.

2023

Το καφενείο αποτέλεσε  διαχρονικά κέντρο συνεύρεσης και κοινωνικών εκδηλώσεων. Φιλοξένησε αρραβώνες, βαφτίσεις, γλέντια, συλλογικές συσκέψεις και συνεστιάσεις. Εκεί μοιραζόταν η ταχυδρομική αλληλογραφία, προβάλλονταν κινηματογραφικές ταινίες (επί εποχής Γιάννη Χρυσαφίνη), εκφωνούνταν προεκλογικές  ομιλίες ενώ το ραδιόφωνο της «Deutsche Welle» ακούγονταν ανελλιπώς την εποχή της δικτατορίας.

Επί Ιταλοκρατίας, η Ιταλική διοίκηση έκλεισε το Καφενείο, προφασιζόμενη τη διεξαγωγή σε αυτό αντι-ιταλικών συσκέψεων, συζητήσεων, ακόμη και γλεντιών με καυστικές για το καθεστώς μαντινάδες [2]. Παρόλες τις αντιδράσεις των ιδιοκτητών και της κοινότητος, η επιχείρηση παρέμεινε κλειστή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στη συνέχεια, το Καφενείο παρέμεινε ένα ορόσημο του Απερίου και λειτούργησε περιστασιακά φιλοξενώντας γλέντια, εκδηλώσεις και ζωντανές ηχογραφήσεις καρπαθιακής μουσικής.

Από τον Ιανουάριο του 2024 το καφενείο λειτουργεί  με τον τίτλο «Το Παραδοσιακό»  ως παραδοσιακό καφενείο, ψητοπωλείο  και εστιατόριο, από το Γιώργο Ούκα και τη Δήμητρα Ζαβόλα [9].

Ιστορικά ορόσημα με επίκεντρο το Καφενείο «Τερψιθέα»

Ως κεντρικό καφενείο του χωριού ήταν ανέκαθεν στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής του Απερίου. Παραθέτουμε επιλεκτικά μερικά ιστορικά συμβάντα που σχετίζονται με αυτό.

1922: Γεγονότα αντίστασης κατά της ιταλικής απογραφής

Στις 24 Αυγούστου του 1922 επιχειρήθηκε απογραφή πληθυσμού στην Ιταλοκρατούμενη Κάρπαθο. Οι Καρπάθιοι αντιλαμβανόμενοι τα κίνητρα των κατακτητών, αντέδρασαν βίαια στην απογραφή με αποτέλεσμα να γίνουν επεισόδια σε όλα σχεδόν τα χωριά του νησιού [4]:

Στη βροντώδη φωνή του αξιωματικού «εφ’ όπλου λόγχη» ο κόσμος ξέσπασε σε σφυρίγματα και γιουχαΐσματα. Οι Ιταλοί προχωρούν με αργό βάδισμα προς τη γέφυρα της βρύσης και ανεβαίνουν τα σκαλιά των καφενείων Ματσάκη και Τσαγκάρη, και από εκεί προς τη Μητρόπολη. Στο κάθε καφενείο μπαίνουν έξι στρατιώτες.

Ολόκληρο το σχετικό άρθρο στην Εφημερίδα «Ομόνοια»: https://efimeridaomonia.wordpress.com/2022/08/24/1922-08-aperi/

1929: Το φερμάνι της Καθαροδευτέρας

Ο αείμνηστος Λάμπρος Ι. Σταματιάδης αποφάσισε να εκφωνήσει το «Φερμάνι της Καθαροδευτέρας» και όπως περιγράφει ο ίδιος:

Από τα γέλια και τις φωνές δεν άκουσα την απάντηση του καλοκάγαθου παπά που με παρακολουθούσε με ειρωνικό ύφος. Καβαλάρης, ή μάλλον καβαλάρισσα, στ’ αφηνιασμένο από τον τρόμο γαϊδουράκι, και με τη συνοδεία μικρών και μεγάλων, αρσενικών και θηλυκών, χωριανών και ξενοχωριανών, έφθασα στη μέση της αυλής του Τσαγκάρη, και αφού ζήτησα ησυχία, άρχισα να απαγγέλλω…
Το φερμάνι δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Ομόνοιας σε σχετικό άρθρο [3]:

1946: Εορτασμός της Καθαροδευτέρας

Όπως περιγράφεται στο  Δελτίο της Ομόνοιας Αμερικής (1946):

Φεβρουάριος 1946. 1η σελίδα. με τίτλο Αποκρηάτικαι Καρπαθιακαί Εθιμοτυπίαι:
Λίαν ενδιαφέρουσαι τυγχάνουν εις το Απέρι αι Απόκρεω όπου λαμβάνει χώραν και το ψευτοδικαστήριον της Καθαράς Δευτέρας. συνήθως εις το καφενείον του Κωστή Σακελλαρίδη (νυν Εμμ. Τσαγκάρη), όπου η συγκέντρωσις του πλήθους από όλες τις συνοικίες του Απερείου και την γειτονική Βωλάδα και άλλους πλησίον δήμους και την κατά την περίοδον αυτήν ανθισμένην αμυγδαλιά,  που ευρίσκεται εις την αυλήν του ιστορικού καφενείου [7].

1976: Διαμαρτυρία των κατοίκων του Απερίου για τη δέσμευση του νερού του Μερτώνα

Έξω ακριβώς από το καφενείο «Τερψιθέα» στήθηκε συμβολικό οδόφραγμα για να εκφράσει τη διαμαρτυρία των κατοίκων στην απόφαση για τη δέσμευση του συνόλου σχεδόν της υδάτινης παραγωγής των δύο πηγών του Μερτώνα. Απόφαση που πάρθηκε χωρίς καμμιά ιδιαίτερη μέριμνα για την καλλιέργεια της πηγής, για βελτιωτικά έργα ύδρευσης, για αποζημιώσεις των επηρεαζομένων ιδιοκτησιών, αλλά και χωρίς επίσημη τεχνικ΄η μελέτη του έργου ούτε και των επιπτώσεών του. Στο καφενείο πραγματοποιήθηκαν πολλές διασκέψεις των κατοίκων για τον αγώνα τους [8].

Δεκαετία του 1970-80: Κινηματογράφος Χρυσαφίνη

Το καφενείο φιλοξένησε τις προβολές του κινηματογράφου του αείμνηστου Μιχάλη Χρυσαφίνη, που επί σειρά ετών ήταν η μοναδική σχεδόν ψυχαγωγία των κατοίκων της Καρπάθου. Η έλευση της τηλεόρασης στα μέσα της δεκαετίας του ’80 έδωσε τη χαριστική βολή στον κινηματογράφο [8].

Άλλες εκδηλώσεις

Στο καφενείο αυτό πραγματοποιήθηκαν πάμπολες εκδηλώσεις και δραστηριότητες, όπως [8]:
  1. Διανομή αλληλογραφίας ΕΛΤΑ
  2. Συνεστιάσεις για Γάμους, Αρραβώνες και Βαφτίσια
  3. Συνεδριάσεις συλλόγων και φορέων
  4. Ομιλίες πολιτικών υποψηφίων
  5. Καρπαθιακά γλέντια — ηχογραφήσεις

Πηγές και Αναφορές

  1. Αφηγήσεις του Εμμανουήλ Μιχ. Τσαγκάρη (1990) και του Μιχαήλ Εμμ. Τσαγκάρη (2010).
  2. Ανέκδοτο αρχείο του Ιατρού Ανδρέα Ηλ. Λάμπρου.
  3. Η φωτογραφία του 1950-51 βρίσκεται στο Λαογραφικό Αρχείο Απερίου Καρπάθου, συλλογή Εμμανουήλ Μ. Τσαγκάρη.
  4. 1922-08-24: Αντίσταση στην Ιταλική Απογραφή, Απέρι, Καρπαθοπαίδεια
  5. Το φερμάνι της καθαροδευτέρας, του Λάμπρου Σταματιάδη, Εφημερίδα «Ομόνοια», 2020, Φύλλο 63.
  6. Αύγουστος του 1922: ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΗ ΝΙΟΤΗ, Εφημερίδα «Ομόνοια»
  7. Δελτίον Ομονοίας Αμερικής,  Φεβρουάριος 1946. 1η σελίδα (πληροφορίες της Βενετίας Σκευοφύλακα)
  8. Ιδιόχειρες σημειώσεις του Μιχαήλ Μ. Τσαγκάρη και της συζύγου του Βασιλείας, 2013
  9. Καφενείο «το παραδοσιακό», Απέρι 2024, Καρπαθιοπαίδεια