Γιάννης Μ. Χαψής, εξ Ολύμπου

Views: 19

*** υπό συγγραφή ***

Ο Γιάννης Μ. Χαψής, γεννήθηκε στην Όλυμπο το 1915 και παντρεύθηκε στο Όθος, όπου έζησε  το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Πέθανε σε βαθιά γεράματα σε ηλικία 94 χρονών, το 2009.

Υπήρξε οργανοπαίχτης (έπαιζε λύρα και λαούτο), τραγουδιστής, και στιχουργός. Κυκλοφόρησε από το 1956, μια σειρά από δίσκους βινυλίου με Καρπαθιακή μουσική, από τους πρώτους που κυκλοφόρησαν.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Μέρος της δισκογραφίας του βρίσκεται στο greek-discography με την ODEON [2]:

Λαϊκή Τέχνη

 

Επίσης ήταν και ταλαντούχος λαϊκός ζωγράφος, με χαρακτηριστικό τρόπο έκφρασης. Από πολλούς αποκαλείτο ο «Θεόφιλος της Καρπάθου». Παρακάτω βλέπετε ένα χαρακτηριστικό του έργο, που βρίσκεται αναρτημένο στην Ταβέρνα του Αθανασίου στη Λάστο, Βωλάδος.

 

Στιχουργία

Συμμετείχε στο διαγωνισμό Καρπαθιακής Μαντινάδας του Ομίλου Καρπαθίων Νέων, το 1976, όπου και διακρίθηκε με ένα χαρακτηριστικό ποίημα-μαντινάδες [3, 4]:

Αραγε να χει άνθρωπο αυτό νά μη το ξέρει
πώς είσαι τον Παράδεισου γωνιά το καλοκαίρι;

Σαν φτάσει ο Ιούλιος, βάζεις τα σκολιανά σου
κι ανοίγεις τις αγκάλες σου να κλείσεις τα παιδιά σου.

Κάθε γιορτή κάνουν χορούς και των αγιών τραπέζι,
και δε χορταίνεις τη γλυκιά τη λύρα όταν παίζει.

Σα στολιστούν οι κόρες σου που χουν ματιά σαΐτα,
μοιάζου με τ’ άστρα τ’ ουρανού που λάμπουν κάθε νύχτα.

Δίπλα στα λεβεντόκορμα κι όμορφα παλληκάρια,
μοιάζει ο χορός σου σα κολλιέ με τα μαργαριτάρια.

Οποιος βρεθεί στα γλέντια σου μες στους τραγουδιστά(δ)ες,
θά τον φορτώσουσι βαρειά μ’ όμορφες μαντινά(δ)ες.

Κι’ αν τύχει ξένος να βρεθεί τα μάτια του κουράζει,
τα όμορφα σου έθιμα Κάρπαθος να θαυμάζει.

Με μηχανή το κάθε τι το αποθανατίζει,
τέτοια δεν βλέπει πουθενά στα μέρη πού γυρίζει…

Κι όταν θά δούνε τον καπνό στου πλοίου το φουγάρο,
λέ κι ας έμπόρου Κάρπαθος, μαζί μου να σε πάρω.

Μικρή ‘σαι διαμαντόπετρα στο νότιο Αιγαίο,
μα το βαρύ σου ριζικό ώστά να ζω θά κλαίω.

Γιατί έγέννησες παιδιά, πολλά καλά και άξια,
μ’ εφυγαν, τα μετόχια σου, έμεινα και ρημάξα.

Τα χώματα που γενεές, χρόνια πολλά εθρέψα,
τ’ αφήσαμε στο έλεος, της μοίρας των κα ‘γριέψα.

Τα χώματα σου Κάρπαθος τα ιδρωποτισμένα,
τώρα τα βλέπω με κλαδιά και πεύκα σκεπασμένα.

Πεύκα δεν έσεβάστητε τόσων χρονών ιδρώτα,
να μείνετε ακίνητα, στη θέση πούστε πρώτα;

Ανάθεμα σε ξενητιά που μ’ έκαμες ν’ αλλάξω
το χρώμα μου το χρυσαφί πράσινο νά το βάψω.

Χριστέ μου το νησάκι μας μη μας το ‘πορημάξεις
έστω και γέρους γύριζε σα πάρου τις συντάξεις.

Ολοι των ειν’ ορθόδοξοι, Χριστιανοσύνης φίλοι
νάχει άνθρωπο στη χάρη σου ν’ άνάβει το καντήλι.

 

ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

1. greek-discography (΄οπου και διατίθονται οι δίσκοι)
2. Στη μνήμη του Γιάννη Μ. Χαψή 1915-2009-Μουσείο Βασίλη Χατζηβασίλη, youtube.
3. Παγκαρπαθιακός Διαγωνισμός Μαντινάδας, OKN-KEN (1976), karpathos.net
4. 1ος Παγκαρπαθιακός Διαγωνισμός Μαντινάδας – 1976, ΟΚΝ-ΚΕΝ, καρπαθιοπαίδεια.